Lubieniecki jako człowiek wykształcony starał się wyjaśnić naturę zjawisk niebieskich, zwłaszcza zaś budzących popłoch komet. Nad dziełem poświęconym kometom pracował z benedyktyńską wytrwałością przez wiele lat i w roku 1667 wydał je drukiem w Amsterdamie. Tom pierwszy i trzeci zawiera wykonane przez ówczesnych astronomów obserwacje komet z lat 1664 i 1665, ich opinie o naturze komet, których wygląd i drogi pozorne na tle gwiazdozbiorów ilustruje kilkadziesiąt pięknie wykonanych miedziorytów. Najcenniejszy jednak dla nauki jest wspomniany już tom drugi, zawierający opisy 415 zjawisk komet obserwowanych przez ludzkość ?od czasu potopu do roku 1665″. A oto w tłumaczeniu polskim opisy czterech pierwszych komet w ?katalogu komet” Lubienieckiego : H ?1. Roku Świata 1657, to jest przed narodzeniem Chrystusa 2312 lat, gdy Noe miał 600 lat. Wtedy potop zalał całą ziemię. Pojawiła się wówczas kometa w Rybach pod Jowiszem, która w czasie 29 dni przebiegła wszystkie znaki Zodiaku. W Roku Świata 2018, przed narodzeniem Chrystusa 1949 lat, gdy Abraham miał 70 lat, pokazała się w Chaldei kometa w Baranie pod Marsem, która była widziana przez dwadzieścia siedem dni.

Zobacz też..

W roku 141 kometa Halleya była obserwowana przez Chińczyków w ciągu czterech miesięcy i – według ówczesnego kronikarza – miała mieć niebieskobiałą barwę. Jej powrót w roku 218 obserwowano zarówno w Chinach, jak i w Europie. Następne dwa pojawienia się komety – w latach 295 i 374 – zostały dla odmiany odnotowane tylko przez chińskich kronikarzy. Wyjątkowo okazałym zjawiskiem była kometa Halleya w roku 451, kiedy to Chińczycy obserwowali ją bardzo skrupulatnie i szczegółowo opisali jej ruch od Plejad do gwiazdozbiorów Lwa i Panny. Podane przez nich dane są tak dokładne, że Hind mógł dość ściśle obliczyć orbitę komety i w rezultacie ustalić, że przez punkt przysłoneczny przeszła 3 lipca. Jest to dowód wysokiego poziomu ówczesnej astronomii chińskiej i jednocześnie mówi on o staranności, z jaką Chińczycy śledzili zjawiska przyrodnicze. Europejskie opisy komety Halleya z tego okresu są mniej dokładne i w zasadzie ograniczają się do przepowiedzenia nieszczęść, jakie ze sobą niesie. Ale nie należy się temu dziwić, bo akurat był to okres najazdu Hunów. Podczas powrotu w roku 530 kometa Halleya była – według ówczesnych opisów – ?wielką i straszną”, lecz o jej pozornej drodze na niebie nie można się niczego pewnego dowiedzieć. Równie lakoniczne są także przekazy z jej pojawień w latach 607, 684 i 760. W roku 837 chińscy obserwatorzy widzieli aż cztery komety. Nie można jednak wykluczyć, że jedną i tę samą kometę policzono dwa razy. Najczęściej bowiem kometa zostaje dostrzeżona wieczorem, potem kryje się za Słońcem i ponownie pojawia się nad ranem.