Miłość czy pieniądz, czyli rzecz o dwubiegunowości natury ludzkiej. Czy w rzeczywistości, w której nadrzędnymi wartościami są pieniądz i konsumpcjonizm, jest miejsce na prawdziwe uczucie? Czy miłość może dawać pełne szczęście, kiedy świat nęci zmysły kolorowymi obrazami? A więc: czy w ogóle kochać, a jeśli kochać – to jak uchronić się przed zatraceniem w dobra materialne bądź cielesność osób trzecich?

Te pytania towarzyszą na co dzień każdemu i wydają się być nieodzowne w procesie kształtowania systemów wartości. Co ciekawsze, powodują wewnętrzną walkę, a walka – z definicji – nasila poczucie niepokoju. Tak więc nie dość, że człowiek dokonuje ciągłych wyborów dotyczących najważniejszych aspektów swojego życia, to na dodatek – jako stworzenie z natury słabe – czyni to emocjonalnie poobijany.

Wewnętrzne wojny w dużej mierze mogą być odpowiedzią na to, co niesie świat zewnętrzny. Tak bardzo upragniony awans zawodowy lub po prostu potrzeba posiadania dóbr materialnych, często zrodzona z trudnych realiów naszych czasów, przysłania konieczność budowania bądź pielęgnowania więzi z ukochaną osobą. Do tego pokusy czyhające na każdym kroku nie ułatwiają trwania w zaangażowaniu i wierności. Zdawać by się mogło – trud miłości jest coraz większy, ale czym większy jej trud, tym większa jej wartość.

Piękno istoty ludzkiej polega właśnie na takiej dwubiegunowości. Człowiek toczy się między jedną prawdą a drugą, jest przecież wiecznie niepewny, wiecznie rozdarty, szuka prawdziwego sensu swojej egzystencji, co niejednokrotnie przychodzi mu z niemałym trudem… Czasem bliżej mu do romantycznych uniesień, innym razem staje się maszyną do napędzania procesu konsumpcji, pozbawioną uczuć i zmierzającą – czasami ślepo – do ściśle określonego, jasno wyznaczonego celu. Jednak nigdy nie obiera jednej ze stron ostatecznie – a przynajmniej dobrze mieć taką nadzieję…

Jeżeli chcesz dowiedzieć się, co oznaczają miłość i pieniądze jako symbol sny – zobacz tutaj.